Niet iedereen is even makkelijk in een hokje te stoppen. Voor sommige 'grote geesten' is dat wat moeilijk te vatten.
Wat een genot moet het zijn zo rechtlijnig te kunnen denken als Anders Wellebeeke. Zijn wereldbeeld is zo heerlijk simplistisch. Een eigen visie is taboe. Aangezien HVV een rechtse website is volgens Anders (en ik maar denken dat men er voor de vrije expressie van ideeën is), moet iedereen die daar stukjes publiceert per definitie ook rechts zijn. Als een auteur afwijkt van de door Anders belichaamde correcte rechtse lijn is hij een "rechts watje", een "boos bijstandsmannetje", een "beroepslulligerd die vanachter de gordijnen van de hobbykamer zijn staatsgesubsidieerde kwakkie venijnig over het web uitstort". Tjonge, wat voel ik mij betrapt, maar niet heus.
Op één punt moet ik Anders alvast teleurstellen: ik ben geen bijstandstrekker (al kan ik mijzelf ook niet tot de grootverdieners rekenen). Ook verder ben ik moeilijk in een van Anders' hokjes te plaatsen. Als je tegen de islamisering van Nederland en tegen ongebreidelde immigratie bent, ben je niet automatisch rechts. Als je voor de verzorgingsstaat bent, ben je niet automatisch links. Ik geloof noch in de maakbare samenleving, noch in de tucht van de markt. Ik ben tegen de slachtoffercultuur (rechts) en tegen de hypotheekrenteaftrek (links). Ik ben 'Eurosceptisch' (kenmerkend voor zowel uiterst links als uiterst rechts) en ik heb weinig op met zowel internationale solidariteit (rechts), als internationaal winstbejag (links). Ik ben voor het behoud van Nederlandse waarden, Nederlandse tradities en Nederlandse verworvenheden. Ik geloof dat een kapitalistische samenleving met een sociaal gezicht het grootst mogelijke profijt voor het grootst mogelijke aantal mensen oplevert. Anders Wellebeeke zal wel een kwalijk etiketje voor mijn denkbeelden weten te bedenken, maar ik situeer mijzelf gewoon in het midden van het politieke spectrum.
Hoe ongeloofwaardig ook in Anders' ogen, er zijn best veel mensen die min of meer hetzelfde perspectief hebben. Mensen met dergelijke denkbeelden vinden in Nederland geen passend politiek tehuis en stemmen zowel op uiterst linkse (SP), uiterst rechtse (PVV), als op (christelijke) centrumpartijen (CDA en CU), al naar gelang van wat op het moment suprème het zwaarst telt. Men vindt ze in alle lagen van de maatschappij, van Fortuynistische 'kleine luiden' tot intellectuelen. Een partij die deze bron aan kan boren, gaat een gouden toekomst tegemoet.
Zoals vroeger de dogmatische katholiek makkelijk omsloeg in de dogmatische marxist (in mijn studietijd waren de meest fanatieke studentenactivisten voormalige seminaristen), zo schijnt Anders Wellebeeke de omgekeerde weg te hebben bewandeld. Hij is er niet minder dogmatisch om.
Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.
Wat een genot moet het zijn zo rechtlijnig te kunnen denken als Anders Wellebeeke. Zijn wereldbeeld is zo heerlijk simplistisch. Een eigen visie is taboe. Aangezien HVV een rechtse website is volgens Anders (en ik maar denken dat men er voor de vrije expressie van ideeën is), moet iedereen die daar stukjes publiceert per definitie ook rechts zijn. Als een auteur afwijkt van de door Anders belichaamde correcte rechtse lijn is hij een "rechts watje", een "boos bijstandsmannetje", een "beroepslulligerd die vanachter de gordijnen van de hobbykamer zijn staatsgesubsidieerde kwakkie venijnig over het web uitstort". Tjonge, wat voel ik mij betrapt, maar niet heus.
Op één punt moet ik Anders alvast teleurstellen: ik ben geen bijstandstrekker (al kan ik mijzelf ook niet tot de grootverdieners rekenen). Ook verder ben ik moeilijk in een van Anders' hokjes te plaatsen. Als je tegen de islamisering van Nederland en tegen ongebreidelde immigratie bent, ben je niet automatisch rechts. Als je voor de verzorgingsstaat bent, ben je niet automatisch links. Ik geloof noch in de maakbare samenleving, noch in de tucht van de markt. Ik ben tegen de slachtoffercultuur (rechts) en tegen de hypotheekrenteaftrek (links). Ik ben 'Eurosceptisch' (kenmerkend voor zowel uiterst links als uiterst rechts) en ik heb weinig op met zowel internationale solidariteit (rechts), als internationaal winstbejag (links). Ik ben voor het behoud van Nederlandse waarden, Nederlandse tradities en Nederlandse verworvenheden. Ik geloof dat een kapitalistische samenleving met een sociaal gezicht het grootst mogelijke profijt voor het grootst mogelijke aantal mensen oplevert. Anders Wellebeeke zal wel een kwalijk etiketje voor mijn denkbeelden weten te bedenken, maar ik situeer mijzelf gewoon in het midden van het politieke spectrum.
Hoe ongeloofwaardig ook in Anders' ogen, er zijn best veel mensen die min of meer hetzelfde perspectief hebben. Mensen met dergelijke denkbeelden vinden in Nederland geen passend politiek tehuis en stemmen zowel op uiterst linkse (SP), uiterst rechtse (PVV), als op (christelijke) centrumpartijen (CDA en CU), al naar gelang van wat op het moment suprème het zwaarst telt. Men vindt ze in alle lagen van de maatschappij, van Fortuynistische 'kleine luiden' tot intellectuelen. Een partij die deze bron aan kan boren, gaat een gouden toekomst tegemoet.
Zoals vroeger de dogmatische katholiek makkelijk omsloeg in de dogmatische marxist (in mijn studietijd waren de meest fanatieke studentenactivisten voormalige seminaristen), zo schijnt Anders Wellebeeke de omgekeerde weg te hebben bewandeld. Hij is er niet minder dogmatisch om.
Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.
