Vogelaar ziet geen gevaar.

Maar het verstandige deel van Nederland wel!

In haar interview met Cees van der Laan in Trouw (14 juli), dat een tsunami aan reacties (meest negatief) losmaakte, deed Minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie een aantal uitspraken waarop helaas weinig valt af te dingen:
- De islam is tegenwoordig een van de grote godsdienstige stromingen in Nederland.
- Moslims zullen hier [vrijwillig] niet meer weggaan, er zullen eerder moslims bijkomen.
- De islam zal de Nederlandse cultuur gaan beïnvloeden, of we het willen of niet.

Opvallend is dat ze hier geen waardeoordelen aan verbindt (zo verstandig zijn ze bij de Partij van de Allahtonen inmiddels wel geworden): ze zegt niets vleiends over de islam en merkt alleen op dat "binnen het protestantisme en katholicisme ook stromingen [zijn] waarbij ik af en toe mijn wenkbrauwen frons en vast moet stellen dat dit bij onze wortels van onze samenleving hoort" -waarop de houding van de SGP ten aanzien van homoseksualiteit en vrouwen maar weer eens van stal wordt gehaald (het valt me nog mee dat ze niet even triomfantelijk naar de kruistochten verwijst). "[We] moeten er vanuit gaan dat we dit soort extremen in onze samenleving hebben en in iedere religie. Dat heeft de geschiedenis ons ook geleerd." Ook filosofeert ze niet over het soort invloed dat de islam op de Nederlandse cultuur zal gaan uitoefenen en of die positief dan wel negatief gewaardeerd moet worden, maar ze zal vast niet alleen op de toename van shoarmatenten doelen. De richting van haar engagement is echter duidelijk: "Ik wil een einde maken aan het negativisme en angst voor de islam, juist omdat moslims ook burgers zijn van dit land."

De voormalige communiste Vogelaar is onloochenbaar een intellectueel lichtgewicht (al heeft ze ooit op miraculeuze wijze een doctoraalbul in de onderwijskunde weten te veroveren). Je onwetendheid betreffende de cultuurgeschiedenis van je land en de herkomst van de term joods-christelijke traditie breed in de krant etaleren is niet erg slim [die term is niet ontstaan door de invloed van geïmmigreerde joden op onze cultuur, maar duidt op het feit dat het christendom mede stoelt op het joodse Oude Testament]. Ook zijn religieuze invloeden beslist niet de enige die onze culturele erfenis hebben gevormd (zoals vele verbolgen atheïsten, humanisten en liberalen opmerkten). Het is nog altijd niet tot haar (en het gros van haar partijgenoten) doorgedrongen dat de angst voor (of liever gezegd afkeer van) de islam niet voortkomt uit xenofobie, doch rationele oorzaken heeft (misdaad, straatterreur, misbruik van onze sociale voorzieningen, de wijze waarop moslims zich afzetten tegen de Nederlandse samenleving, etc.). Maar heeft ze ook verder ongelijk?

Niet als je ervan uitgaat dat de ontwikkelingen die zich nu aftekenen onomkeerbaar zijn. Dan zullen er niet een "paar eeuwen" overheen gaan voor er sprake is van een ‘joods-christelijke-islamitische’ traditie, maar minder dan een eeuw voor er sprake is van een ‘islamitisch-dhimmische’ cultuur. De vraag doemt dan op: is deze ontwikkeling (a) gewenst en (b) onvermijdelijk.

Hoe ongewenst dit scenario is, wordt bewezen door de talloze felle reacties op de websites die aandacht aan deze uitspraken hebben besteed (er zijn er een aantal die alle commotie koppig negeren, zoals de website van de NOS) en de uitslagen van de polls van Elsevier, Trouw, RTL en Stand.NL. Tussen de 65% en 88% van de respondenten verwerpen dit toekomstbeeld vol afschuw. Enkele reacties:

Het is volstrekt ondenkbaar dat in een westerse cultuur een minister dergelijke uitspraken doet. Je hoort het woestijnvolk nu al lachen onder hun burka’s. De uitnodigingen naar hun broeders en zusters zijn reeds verstuurd. Het moment is niet ver weg meer dat wij een aantal keren per dag met onze kont naar het westen liggen. Ik maak het niet meer mee want ik hou het hier voor gezien. Ik ga wel vanuit een land met common sense zitten lachen om die idiote regering van MIJN geboorteland. Het ga jullie allen goed. [Elsevier]

Wat verstaan we onder islamitische traditie? Overal ter wereld herrie schoppen? Mensenlevens zijn niets waard? Niet moderniseren en in achterlijkheid armoedig leven? De steeds weer op geweld uitlopende familie-eer? Liters thee drinken en niks doen? Soepjurken, hoofddoekjes, slechte taalbeheersing? De dood vereren en het leven verachten? Wat van de islamitische traditie is het waard om over te nemen? Ik vraag het jou, Vogelaar. Zeg het me dan toch! Open mij de ogen! [Trouw]

Het blijft verbazing wekken dat de partij die zich zoveel jaren afgekeerd heeft van het alles wat met geloof te maken heeft en zelfs jaren lang gelovig Nederland op allerlei wijzen geschoffeerd heeft, nu ineens opkomt voor een andere geloofsrichting: de islam. Dit kan slechts opportunisme zijn. De jacht op de kiezer is voor de PVDA veel belangrijker dan welke traditie dan ook. Dit is nl. de traditie van de PVDA: de jacht op de kiezer en daarmee op de macht. De jacht op de macht is ook veel belangrijker gebleken dan de sociaal democratische traditie. Die is overboord gegooid toen het pluche daar niet mee te bereiken viel. PVDA-ers die zich zelf betitelden als rechtschapen sociaal democraten bleken ineens opportunistische kapitalisten te zijn en te gaan voor het grote graaien. Het zou goed zijn als de islam geïntegreerd raakt in de West-Europese traditie maar ik ben het met Wilders eens dat dit niet mogelijk is gezien het karakter van de islam en zeker niet als dit vanuit verdachte hoek wordt geïntroduceerd. [NRC]

Dat het idee van resistence is futile bij velen overheerst, is naar mijn mening voornamelijk het gevolg van de onophoudelijke hersenspoeling van het Nederlandse volk door politici en media. Dat verzet helemaal niet altijd zinloos is, wordt overtuigend bewezen door de landen in zuidelijk Afrika, waar men zeer succesvol is geweest met het wegpesten van ‘ongewenste’ blanken. Die blanken hielden de hele samenleving overeind dus de gevolgen van deze assertiviteit zijn rampzalig, maar het bewijst wel dat geen enkele ontwikkeling onomkeerbaar is. Daarvan zijn overigens in de geschiedenis nog talloze andere voorbeelden te vinden. Denk maar aan de Reconquista!

Wie hier (om de verkeerde redenen) binnen is gekomen, hoeft hier niet noodzakelijkerwijs te blijven. Vogelaar vindt dat we de moslims moeten helpen in onze samenleving te ‘wortelen’ en ze is niet te beroerd om de scheiding van kerk en staat aan haar laars te lappen en subsidie aan moskeeën te geven om dit ‘nobele doel’ te bereiken. Er zijn mensen die daar heel andere opvattingen over hebben: "Wij moeten de moslims vooral niet helpen om in Nederland te ‘wortelen’. Integendeel: wij moeten ze helpen te begrijpen dat ze in de onvruchtbare bodem van de Nederlandse democratie, vrijheidsliefde en gelijkheidscultuur nooit zullen kunnen wortelen en te beseffen dat ze maar beter kunnen verkassen naar een land met een flinke compostlaag van achterlijkheid, waar hun worteltjes zonder twijfel een stuk beter zullen aanslaan." [Elsevier]

Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.

Graaien in andermans zakken.

De Groningse homoscene is recentelijk opgeschrikt door het bericht dat een aantal naïevelingen opzettelijk is besmet met HIV. Ze werden door vier seropositieve mannen tot nader contact verleid in een chatroom, naar een illegale seksparty gelokt, verdoofd met GHB, ingespoten met een cocktail van besmet bloed en als kroon op het werk verkracht. Een aantal van de slachtoffers bleek na onderzoek inderdaad seropositief te zijn. In de meeste commentaren op deze verbijsterende gang van zaken werd er de nadruk op gelegd dat de daders (met naam en toenaam genoemd op GeenStijl) gewoon criminelen zijn en dat het gebeuren weinig te maken heeft met hun homoseksualiteit. Nonsens. Deze mannen propageren op extreme wijze een gedachtegoed dat in de homoscene steeds meer aanhang vindt: veilig vrijen is lastig en vermindert het genot; onveilige seks is ‘pure’ seks; een besmetting met HIV is tegenwoordig niet langer een automatisch doodvonnis aangezien er goede medicijnen bestaan; seropositiviteit is dus geen ramp meer, maar eerder een soort verlossing.

Onveilig vrijen neemt onder homo’s dan ook hand over hand toe, evenals het aantal nieuwe HIV-besmettingen. Natuurlijk betalen de homo’s die zich uit eigen keuze of uit onverschilligheid hebben laten besmetten de kosten van de dure aidsremmers die ze in het vervolg nodig zullen hebben en van de onvermijdelijke ziekenhuisopnames niet zelf. Ook willen ze als ze ziek worden gewoon voor 100% doorbetaald worden door hun werkgevers en als ze in de toekomst in het geheel niet meer kunnen werken verwachten ze een comfortabel hoge WAO-uitkering. Anderen kunnen dus voor de gevolgen van hun wangedrag dokken.

Deze homo’s vormen een extreem voorbeeld van een attitude die kenmerkend is voor de Nederlandse samenleving. Hier heerst een afwentelcultuur: Nederlanders wensen voor zichzelf alle vrijheden, maar ze weigeren categorisch de (financiële) verantwoordelijkheid voor de gevolgen van hun vrije keuzes te dragen. Ze proberen die zoveel mogelijk af te wentelen op hun medemensen, bij voorkeur ‘het geheel’ (want dan valt het niet zo op). Wij hebben in onze taal mooie gezegden die anders doen vermoeden (‘wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten’ en ‘eigen schuld, dikke bult’), maar in werkelijkheid maken weinigen zich druk over zo’n egocentrische houding, hoewel deze iedere belastingbetaler en iedere verzekerde jaarlijks honderden, zo niet duizenden, euro’s kost. Sommige benadeelden proberen iets terug te pakken door zelf de belastingdienst of de verzekering op te lichten, wat de schade voor de ‘brave borsten’ alleen nog maar groter maakt. Dit afwentelen wordt eufemistisch solidariteit genoemd.

Een van de terreinen waar deze mentaliteit het meest pregnant naar voren komt is dat van de ziektekosten. Het is tegenwoordig een axioma dat een ziekte, blessure, of ongeluk nooit (mede) de schuld van het slachtoffer is en dat die daarom niet ‘bestraft’ mag worden door hem/haar een deel van de medische kosten zelf te laten ophoesten. Onzin natuurlijk. Als een homo zich week in week uit in darkrooms of op parkeerterreinen door onbekende mannen zonder condoom in zijn aars laat naaien en hij raakt besmet met HIV, dan is dat voor 100% zijn eigen schuld. Als een kettingroker jaar in jaar uit pakjes zware shag wegpaft en longemfyseem krijgt, dan is dat voor 100% zijn eigen schuld. Als een aanhanger van een zwartekousenkerk weigert zijn kinderen te laten inenten zodat zij ten prooi vallen aan polio, dan is dat voor 100% zijn eigen schuld. Als een feestvierder met zijn dronken kop achter het stuur van zijn auto stapt, tegen een boom knalt en in een rolstoel belandt, dan is dat voor 100% zijn eigen schuld. Ze zullen daar dan ook de consequenties van moeten aanvaarden.

In dergelijke gevallen ben ik voorstander van het afromen van de inkomsten tot op bijstandsniveau vóór de verzekering ook maar één cent betaalt. Natuurlijk staat het mensen met een risicovolle levensstijl vrij zich onderling tegen de gevolgen ervan te verzekeren (ik denk aan speciale verzekeringen voor bijvoorbeeld promiscue homo’s en fundamentalistische christenen), maar ik ben bang dat de premies dan prohibitief hoog worden. Mensen die door eigen schuld ziek of arbeidsongeschikt worden moeten gekort worden op hun ziekengeld (dat is in sommige CAO’s al mogelijk) en moeten zeker niet in het genot worden gesteld van een royale WAO-uitkering.

Mensen die buiten hun schuld (chronisch) ziek of gehandicapt zijn mogen daarvoor natuurlijk niet financieel extra bestaft worden, maar tegenwoordig is eerder het omgekeerde het geval. De huidige no-claimregeling (waar ik vorig jaar nog een aardig bedrag aan overhield) is volgens sommigen discriminerend voor chronisch zieken en gehandicapten, omdat hun ziektekosten zo hoog zijn dat ze nooit iets terug zullen krijgen. Er is daarom een nieuwe regeling voorgesteld (90 euro korting op de premie, maar een eigen risico van 150 euro) die nadelig is voor mensen die weinig ziektekosten veroorzaken. Aangezien chronisch zieken en gehandicapten het eigen risico vergoed zullen krijgen, dragen zij per saldo minder aan hun medische kosten bij dan gezonden. Bij milieukwesties geldt allang het adagium dat ‘de vervuiler betaalt’, maar bij ziektekosten wordt dus juist het omgekeerde van kracht: de ‘vervuilers’ worden ontzien.

Veel Nederlanders hebben er enkele moeite mee anderen te laten bloeden voor hun hoogstaande principes en verheven idealen. Ook op belastinggebied mogen de financiële gevolgen van de eigen keuzes daarom wel eens wat zwaarder wegen. Mensen die op linkse partijen stemmen zijn onbetwistbaar voorstander van een hogere belastingdruk dan mensen die dat niet doen. Vooral voor degenen met weinig inkomsten is het financieel voordelig om op linkse partijen te stemmen, omdat de royalere uitkeringen en inkomensextraatjes de eventueel zwaardere belastingdruk meer dan compenseren. De rekening eindigt altijd op de mat van degenen met de hogere inkomens, die in meerderheid niet op deze partijen gestemd hebben. Ik vind dan ook dat het principe van 'put your money where your mouth is' op belastinggebied rigoureus moet worden doorgevoerd.

Daarom het volgende voorstel: het belastingtarief moet voortaan niet meer afhankelijk zijn van de hoogte van het inkomen, maar van de partij waarop men stemt. Vóór elke Tweede Kamerverkiezing moeten de financiële gevolgen van het door de verschillende partijen voorgestane beleid minutieus worden doorgerekend (wat in vele gevallen ook al gebeurt als ammunitie voor de verkiezingscampagne). Tevens moet worden bepaald welke 'vlaktaks' de werkenden opgelegd dienen te krijgen om dit beleid te kunnen realiseren. Gedurende de na de verkiezingen volgende regeringsperiode wordt iedereen dan belast volgens het tarief van de partij van zijn of haar keuze. De PvdA-stemmer betaalt dus een hoger tarief dan de VVD-stemmer. Hetzelfde geldt voor de uitkeringen. De bruto-uitkering blijft hetzelfde, maar de SP-stemmer betaalt meer belasting en krijgt dus een lagere netto-uitkering dan de CDA-stemmer. Ik ben benieuwd of de aanhang van de linkse partijen onder de kleinverdieners en uitkeringstrekkers dan nog zo groot is. Voor deze partijen vrees ik dat ook dan zal blijken dat de portemonnee zwaarder weegt dan het principe.

Uiteraard kunnen mensen niet gedwongen worden hun stemgedrag te laten registreren, of naar de stembus te gaan. Bij niet-registratie zullen ze echter het hoogste tarief (het SP-tarief zullen we maar zeggen) moeten betalen. En als welgestelde aanhangers van linkse partijen (zoals Jan Mulder en consorten) menen nog steeds niet genoeg belasting te betalen, dan wil ik best een stichting Solidariteitsfonds Uitzonderlijk Zieligen oprichten waar ze hun giften kwijt kunnen, met mijzelf uiteraard als dikbetaalde directeur.

Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.