vrijdag, augustus 08, 2008

De optimisten hebben ongelijk.

‘Nederlanders positiever over moslims’, jubelden de mainstream media onlangs n.a.v. de uitkomsten van een TNS/NIPO enquête. Een uitermate ongeloofwaardige conclusie, die heftig werd aangevallen door hun eigen lezers (zie hier, hier en hier). Bij dit soort onderzoeken voeren ongefundeerde, sociaal wenselijke antwoorden, die met een flinke korrel zout genomen moeten worden, de boventoon. In het huidige tijdsgewricht ontkomt echter niemand er meer aan zijn houding jegens de religie van de onvrede en haar aanhangers te bepalen.

De instelling van de columnisten van Het Vrije Volk ten aanzien van moslims (en linksdragers) deugt in ieder geval van geen kanten, volgens het ‘objectieve’ oordeel van Peter Breedveld, de webmaster van dat brandpunt van vrijzinnigheid, Frontaal Naakt. “HVV heeft een duidelijke signatuur, versterkt door de commentaren op artikelen op andere sites in de rechterkolom op die site. Als zangeres Hind het Songfestival verliest, wordt er met leedvermaak kond gedaan van de nederlaag van de moslim, want moslims mogen het Songfestival niet winnen voor Nederland. Over Barack Obama lezen we op HVV uitsluitend verdachtmakingen. Regelmatig wordt er opgeroepen tot geweld tegen 'Links'. Kritiek op Wilders komt de criticus op ernstige beschuldigingen te staan op HVV. Ronald Reagan is heilig, wie gelooft dat het met de islamisering zo'n vaart niet zal lopen, is op zijn best een naïeve sukkel, op zijn slechtst een verrader die moet worden kaalgeschoren. Pleidooien voor vrijheid van meningsuiting voor moslims zul je op HVV niet tegenkomen. Om maar niet te spreken over taalkundige trouvailles als 'slinks' en 'de linksmens’.”

Dat de attitude ten aanzien van mensen en hun ideeën niet altijd bepaald wordt door een nuchtere analyse van waarneembare feiten, wordt door niemand overtuigender aangetoond dan door Peter zelf, als het gerucht dat zijn change of heart ten aanzien van de gevaren van de islam in hoge mate is ingegeven door het feit dat hij zijn vrouw en bloedjes van kinderen in de steek heeft gelaten voor een appetijtelijke (en per definitie wel heel liberale) moslima tenminste op waarheid berust.

Ietwat simplistisch gesteld zijn er vier logische variaties te onderscheiden waar het de attitude ten aanzien van de islam en moslims betreft:
(1) islam>positief / moslims>positief;
(2) islam>positief / moslims>negatief;
(3) islam>negatief / moslims>positief;
(4) islam>negatief / moslims>negatief.
Variatie 1 is (uiteraard) kenmerkend voor volgelingen van Mohammed en voor zelfislamiserende, naar de dhimmi-status snakkende politiek-correcte autochtonen. Variatie 2 is aan te treffen bij radicale fundamentalistische geloofsbroeders, die hun teleurstelling over de dwalingen van hun medemoslims op bloedige wijze over het voetlicht brengen.

Positivo’s die ‘hele bevolkingsgroepen’ (zoals moslims) kritiekloos ‘wegzetten’ als vredelievend en verrijkend voor iedere gastheer worden nooit als vuige xenofielen bestempeld: positief discrimineren van ‘de zwakkeren’ is namelijk niet alleen toegestaan, maar wordt zelfs toegejuicht (waarbij men voorbijgaat aan het feit dat positieve discriminatie van de een automatisch negatieve discriminatie van de ander impliceert). Oordeel je echter negatief over ‘de moslims’, dan ben je niet alleen een xenofoob, maar zelfs een racist (een aantijging waarvan een HVV-er tegen wil en dank als Marcel “soms scheert het wel eens langs racisme hier” & “ik publiceer voornamelijk op HVV omdat ik voor weblogs als FN waarschijnlijk niet chic genoeg ben” Vreemans spontaan in een kramp schiet). Hoe vaak moet het nog herhaald worden: Mohammedanen vormen geen ras (en als dat wel zo zou zijn, dan zouden zij de ultieme racisten blijken). Negativo’s hebben geen afkeer van moslims omdat de meesten gekleurd zijn, maar omdat ze een verfoeilijke totalitaire ideologie aanhangen. Sommigen koesteren zelfs een speciale verachting voor blanke bekeerlingen.

HVV-ers verschillen over tal van onderwerpen van mening (ik zie zelf bijvoorbeeld weinig heil in het libertarisme), maar over één ding zijn ze het eens: de islam is een kwaadaardige ideologie, die een groot gevaar vormt voor het Westen. In de houding ten aanzien van moslims zijn twee hoofdstromingen te ontwaren: het optimisme van degenen die geloven dat bij het juiste beleid (de meeste) moslims kunnen en willen integreren in de Nederlandse samenleving en het pessimisme van degenen die geloven dat ze dat niet kunnen en vooral ook niet willen. Ik behoor tot de laatstgenoemde categorie en naar mijn mening heeft de geschiedenis ons gelijk op overtuigende wijze bewezen. Moslims hebben nooit iets anders nagestreefd dan de onderwerping en overheersing van iedereen die hun geloof niet deelt en er is geen enkele reden om aan te nemen dat ze op dit punt ooit zullen veranderen. Discussies over de beste manier om moslims te integreren zijn dan ook zinloos.

Het is moeilijk om mensen los te koppelen van hun opvattingen en de optimisten moeten zich dan ook in allerlei bochten wringen om de sceptici te overtuigen. Ze gebruiken daarvoor uiterst dubieuze argumenten. (a) Moslims zijn de grootste slachtoffers van de islam. Dat moge (gedeeltelijk) waar zijn (afstand geeft gelukkig enige bescherming), maar mensen die slachtoffer worden van de ideologie die ze zelf aanhangen zijn in hoge mate medeschuldig aan hun lot en wekken bij mij weinig “mededogen en barmhartigheid” op. (b) Vele moslims kennen de werkelijke inhoud van de koran niet (omdat ze het Arabisch niet beheersen of zelfs analfabeet zijn, en een ‘suikerversie’ gepresenteerd krijgen). Dat wil ik best geloven. Waar het echter om gaat is dat slechts weinig moslims bestrijden dat men de koran letterlijk moet nemen. De vraag is dan ook hoe ze zullen reageren als ze kennis maken met de ware (haatzaaiende, opruiende, seksistische) inhoud van de koran. Zullen ze zich vol walging van de islam afwenden, of zullen ze tot de conclusie komen dat ze tot dan toe geen goede moslims zijn geweest? Ik vrees het antwoord. (c) Het overgrote deel van de moslims is gematigd (of ze zijn zelfs seculier, liberaal, of voormalig, maar durven daar niet openlijk voor uit te komen). Dat is heel goed mogelijk. De vraag is echter wiens kant ze zullen kiezen bij een conflict tussen westerlingen en islamofascisten. Lagonda kent het antwoord.

Het negativisme van de pessimisten ten aanzien van moslims wordt gevoed door wantrouwen: liegen tegen ongelovigen (taqiyya) mag immers van de allerhoogste. Er zijn ongetwijfeld talloze aardige moslims (ik ken er zelfs een paar), maar zolang het overgrote deel van de slaven van Allah de koran serieus neemt, doe ik dat ook, en beschouw ik de leden van de ummah als mijn gezworen vijanden. Als atheïst heb ik namelijk nogal wat te verliezen in de door de meesten van hen voorgestane shariastaat. Mijn kop, om precies te zijn. Sommige pessimisten willen zover gaan de koran (en zelfs de islam) in Nederland te verbieden, maar dat is natuurlijk onzinnig -alleen al omdat een dergelijk verbod niet te handhaven is. Ik heb er ook helemaal geen probleem mee dat mensen de koran lezen, zolang ze er maar niet naar leven.

Als de pessimisten gelijk hebben, zijn er drie mogelijke scenario’s voor de toekomst van Nederland: (1) We laten de zaken op hun beloop. Dan is Nederland voor het eind van deze eeuw een shariastaat waarin het trieste restje autochtonen een uitzichtloos bestaan als verachte tweederangsburgers lijdt. De overigen hebben zich om hun hachje te redden tot de islam bekeerd, zijn vermoord, of zijn verdreven. (2) We laten de zaken te lang op hun beloop, maar besluiten uiteindelijk toch ons niet als lammeren naar de slachtbank te laten voeren. Dan is een burgeroorlog onvermijdelijk. (3) We besluiten onze samenleving te redden nu het nog kan. Dan moeten we eerst de kraan dichtdraaien (een complete stop op de immigratie van islamieten) en vervolgens flink dweilen (het 'wegpesten' of desnoods deporteren van alle allahtonen die onze maatschappij schade berokkenen, of weigeren zich aan te passen en niet uitdrukkelijk afstand nemen van de onacceptabele passages in de koran). Ik prefereer optie 3, maar gezien de slapheid en de struisvogelneigingen van het overgrote deel van de autochtone Nederlanders zal het scenario 1 wel worden. Gelukkig ben ik de vijftig al ruim gepasseerd en heb ik geen kinderen. Het zal mijn tijd wel duren en het heeft weinig zin me druk te maken over het lot van andermans (klein)kinderen als ze dat zelf niet doen. [Ik kan dat echter nog steeds niet laten, hoe goed het ook voor mijn gemoedsrust zou zijn.]

Bij het uitstippelen van een strategie voor de toekomst is het verstandig je eerst af te vragen wat je staat te verliezen als blijkt dat je de verkeerde keuze hebt gemaakt. Als de pessimisten ongelijk hebben, verliezen wij bij vastberaden actie niets dan het weinig geapprecieerde gezelschap van een massa nutteloze medelanders en mogelijk een deel van onze welvaart door een olieboycot (dan kunnen we gelijk eens zien wat het EU-lidmaatschap waard is). Als de optimisten ongelijk hebben, verliezen wij onze vrijheid, onze cultuur, onze welvaart en mogelijk zelfs ons leven. De juiste keuze lijkt me dan ook niet moeilijk.

Massale immigratie is altijd een ramp voor de ontvangende bevolking (vraag het de Amerikaanse Indianen, de Australische Aborigines, of de Papoea’s van Irian Jaya maar). Immigranten komen namelijk nooit om de autochtonen goed te doen, maar om er zelf beter van te worden. Als de inheemsen al profiteren van de aanwezigheid van vreemdelingen, is dat zuiver toeval. Bovendien is het dan voornamelijk de elite die de wrange vruchten plukt. Principiële geweldloosheid is suïcidaal als men te maken heeft met een meedogenloze tegenstander (we moeten nooit vergeten dat moslims alleen gevoelens van ‘mededogen en barmhartigheid’ koesteren jegens geloofsgenoten). Ik ben van nature de vreedzaamheid zelve, maar één ding staat voor mij buiten kijf: ieder volk heeft het recht om zijn grondgebied, zijn cultuur en zijn welvaart te verdedigen tegen indringers –desnoods met geweld.

Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.