Onze kersverse premier Mark Rutte heeft de eerste affaire aan zijn broek hangen en dit lijkt geheel en al zijn eigen schuld. Als hij werkelijk tevoren heeft geweten dat zijn beoogde Staatssecretaris van Volksgezondheid Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner (de naam verraadt weinig) ook de Zweedse nationaliteit bezit, dan had hij op zijn vingers kunnen narekenen dat dit vlekje op het kabinet hem problemen met de PVV en de oppositiepartijen zou opleveren. Het is dan ook onbegrijpelijk dat hij heeft ingestemd met haar benoeming. Tijdens het Tweede Kamerdebat over de dubbele nationaliteit van de voormalige staatssecretaris Nebahat Albayrak had hij weliswaar tegen de motie van wantrouwen van Geert Wilders gestemd, maar wel duidelijk gemaakt dat hij het chiquer zou vinden als zij afstand zou doen van haar Turkse paspoort. Hij had kunnen voorzien dat het feit dat hij blijkbaar minder moeite heeft met de Zweedse nationaliteit van Veldhuijzen van Zanten hem door de oppositie als bewijs van hypocrisie zou worden nagedragen. Daar komt nog bij dat het nieuwe VVD-Kamerlid Bart de Liefde ook een tweede nationaliteit blijkt te hebben, nl. de Britse.
De oppositie heeft deze kansen voor open doel uiteraard met beide voeten verzilverd. Job Cohen eiste op hoge toon excuses van Rutte aan Albayrak en deze ging nog een stapje verder door verontschuldigingen aan alle dubbele paspoorthouders (meer dan een miljoen exemplaren –meest moslims uiteraard) te verlangen.
Er was voor Rutte geen enkele reden om in te stemmen met de kandidatuur van Veldhuijzen van Zanten, behalve een bijna pathetische vastbeslotenheid om het CDA niet voor het hoofd te stoten. Als bescheiden verpleeghuisarts zonder politieke ervaring, die bovendien pas het lidmaatschap van het CDA verwierf nadat haar gevraagd was staatssecretaris te worden, was zij bepaald niet de beste keuze voor de baan. Kandidaten van dit kaliber heeft het CDA bij tientallen rondlopen. Men zou bijna vermoeden dat Rutte van niets wist en hij er door het CDA (of in iedere geval sommige personen binnen het CDA) ingeluisd is. Het ironische is immers dat Wilders bij het debat over Albayrak nadrukkelijk verkondigd had dat hij bij een kandidaat met een blonde kuif en de Zweedse nationaliteit niet anders zou reageren.
Nu zal geen zinnig mens ontkennen dat een Zweeds of Brits paspoort (of het paspoort van enig ander EU-land) aanzienlijk minder problematisch is dan de nationaliteit van een land (zoals Turkije en Marokko) dat een ijzeren greep op zijn onderdanen in het buitenland probeert te houden. Maar het gaat hier uiteindelijk om het principe: een dubbele nationaliteit impliceert een dubbele loyaliteit en mensen die de belangen van Nederland moeten behartigen dienen alleen de belangen van Nederland voor ogen te hebben.
Een eventuele instemming met de kandidatuur van Veldhuijzen van Zanten kan moeilijk anders worden geïnterpreteerd dan als de zoveelste knieval van de VVD voor het CDA. Rutte wilde blijkbaar zo wanhopig graag de eerste liberale premier sinds het begin van de vorige eeuw worden, dat hij uitverkoop heeft gehouden van de belangen van de VVD. Niet ten onrechte is opgemerkt dat in het regeerakkoord de punten uit het verkiezingsprogramma van het CDA het meest prominent naar voren komen. Het is bovendien absurd dat het CDA, dat slechts tweederde van het aantal zetels van de VVD in de Tweede Kamer bezet, evenveel ministerposten heeft gekregen. De PVV heeft op het oog heel wat voor elkaar gekregen bij de onderhandelingen over het gedoogakkoord (op het gebied van de immigratie, veiligheid en sociale zekerheid), maar loopt grote kans bij de stemming over de voorgestelde maatregelen eveneens door het CDA (in de vorm van de nergens aan gebonden zijnde ‘dissidenten’) te worden belazerd.
Wat dubbele nationaliteiten betreft, is het de hoogste tijd dat de wetgeving wordt aangescherpt en vooral nageleefd. Ook nu al worden (genaturaliseerde) Nederlanders verondersteld hun additionele nationaliteit(en) op te geven, maar ieder excuus om dat niet te doen is blijkbaar acceptabel. Hoe het mogelijk is dat iemand met puur Nederlandse ouders, die alleen voor een Brits paspoort in aanmerking komt omdat hij toevallig op Brits grondgebied geboren is, nog steeds vasthoudt aan zijn tweede nationaliteit (dus de wetgeving aan zijn laars lapt) en dat blijkbaar met instemming van de partijleiding van de VVD doet, is mij een raadsel.
Er moet op dit punt dringend klaarheid worden geschapen, want: wie een dubbele nationaliteit heeft, is slechts een halve Nederlander en halve Nederlanders dienen (in Nederland) minder rechten te hebben dan hele Nederlanders. Ik stel dan ook het volgende voor:
(1) Halve Nederlanders wordt het passieve kiesrecht onthouden: ze mogen dus geen politieke functie (zoals minister, staatssecretaris [adios Veldhuijzen], kamerlid [adios Albayrak], wethouder of gemeenteraadslid) uitoefenen.
(2) Halve Nederlanders mogen geen bestuurlijke positie (zoals burgemeester [adios Aboutaleb] of Commissaris van de Koningin) bekleden.
(3) Halve Nederlanders mogen niet dienen in het leger [adios Eddaoudi] of bij de politie.
(4) Halve Nederlanders mogen niet figureren in vertegenwoordigende teams [adios Affelay].
Ik beweer niet dat mensen met een dubbel paspoort per definitie deloyaal en mensen met een enkel paspoort per definitie loyaal zijn aan Nederland, maar als men Nederland wil besturen, beschermen, of vertegenwoordigen dient men exclusief voor Nederland gekozen te hebben.
Voor een dergelijke wetswijziging is het niet nodig de Grondwet aan te passen (al is dat dringend noodzakelijk), aangezien hele Nederlanders en halve Nederlanders geen gelijke gevallen zijn.
Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.
De oppositie heeft deze kansen voor open doel uiteraard met beide voeten verzilverd. Job Cohen eiste op hoge toon excuses van Rutte aan Albayrak en deze ging nog een stapje verder door verontschuldigingen aan alle dubbele paspoorthouders (meer dan een miljoen exemplaren –meest moslims uiteraard) te verlangen.
Er was voor Rutte geen enkele reden om in te stemmen met de kandidatuur van Veldhuijzen van Zanten, behalve een bijna pathetische vastbeslotenheid om het CDA niet voor het hoofd te stoten. Als bescheiden verpleeghuisarts zonder politieke ervaring, die bovendien pas het lidmaatschap van het CDA verwierf nadat haar gevraagd was staatssecretaris te worden, was zij bepaald niet de beste keuze voor de baan. Kandidaten van dit kaliber heeft het CDA bij tientallen rondlopen. Men zou bijna vermoeden dat Rutte van niets wist en hij er door het CDA (of in iedere geval sommige personen binnen het CDA) ingeluisd is. Het ironische is immers dat Wilders bij het debat over Albayrak nadrukkelijk verkondigd had dat hij bij een kandidaat met een blonde kuif en de Zweedse nationaliteit niet anders zou reageren.
Nu zal geen zinnig mens ontkennen dat een Zweeds of Brits paspoort (of het paspoort van enig ander EU-land) aanzienlijk minder problematisch is dan de nationaliteit van een land (zoals Turkije en Marokko) dat een ijzeren greep op zijn onderdanen in het buitenland probeert te houden. Maar het gaat hier uiteindelijk om het principe: een dubbele nationaliteit impliceert een dubbele loyaliteit en mensen die de belangen van Nederland moeten behartigen dienen alleen de belangen van Nederland voor ogen te hebben.
Een eventuele instemming met de kandidatuur van Veldhuijzen van Zanten kan moeilijk anders worden geïnterpreteerd dan als de zoveelste knieval van de VVD voor het CDA. Rutte wilde blijkbaar zo wanhopig graag de eerste liberale premier sinds het begin van de vorige eeuw worden, dat hij uitverkoop heeft gehouden van de belangen van de VVD. Niet ten onrechte is opgemerkt dat in het regeerakkoord de punten uit het verkiezingsprogramma van het CDA het meest prominent naar voren komen. Het is bovendien absurd dat het CDA, dat slechts tweederde van het aantal zetels van de VVD in de Tweede Kamer bezet, evenveel ministerposten heeft gekregen. De PVV heeft op het oog heel wat voor elkaar gekregen bij de onderhandelingen over het gedoogakkoord (op het gebied van de immigratie, veiligheid en sociale zekerheid), maar loopt grote kans bij de stemming over de voorgestelde maatregelen eveneens door het CDA (in de vorm van de nergens aan gebonden zijnde ‘dissidenten’) te worden belazerd.
Wat dubbele nationaliteiten betreft, is het de hoogste tijd dat de wetgeving wordt aangescherpt en vooral nageleefd. Ook nu al worden (genaturaliseerde) Nederlanders verondersteld hun additionele nationaliteit(en) op te geven, maar ieder excuus om dat niet te doen is blijkbaar acceptabel. Hoe het mogelijk is dat iemand met puur Nederlandse ouders, die alleen voor een Brits paspoort in aanmerking komt omdat hij toevallig op Brits grondgebied geboren is, nog steeds vasthoudt aan zijn tweede nationaliteit (dus de wetgeving aan zijn laars lapt) en dat blijkbaar met instemming van de partijleiding van de VVD doet, is mij een raadsel.
Er moet op dit punt dringend klaarheid worden geschapen, want: wie een dubbele nationaliteit heeft, is slechts een halve Nederlander en halve Nederlanders dienen (in Nederland) minder rechten te hebben dan hele Nederlanders. Ik stel dan ook het volgende voor:
(1) Halve Nederlanders wordt het passieve kiesrecht onthouden: ze mogen dus geen politieke functie (zoals minister, staatssecretaris [adios Veldhuijzen], kamerlid [adios Albayrak], wethouder of gemeenteraadslid) uitoefenen.
(2) Halve Nederlanders mogen geen bestuurlijke positie (zoals burgemeester [adios Aboutaleb] of Commissaris van de Koningin) bekleden.
(3) Halve Nederlanders mogen niet dienen in het leger [adios Eddaoudi] of bij de politie.
(4) Halve Nederlanders mogen niet figureren in vertegenwoordigende teams [adios Affelay].
Ik beweer niet dat mensen met een dubbel paspoort per definitie deloyaal en mensen met een enkel paspoort per definitie loyaal zijn aan Nederland, maar als men Nederland wil besturen, beschermen, of vertegenwoordigen dient men exclusief voor Nederland gekozen te hebben.
Voor een dergelijke wetswijziging is het niet nodig de Grondwet aan te passen (al is dat dringend noodzakelijk), aangezien hele Nederlanders en halve Nederlanders geen gelijke gevallen zijn.
Dit artikel is ook te vinden op de website Het Vrije Volk.
